7-9-2021 Van Workum naar Balk

Vanmorgen met prachtig weer vertrokken na een flink ontbijt. Het was 9:30 uur. We hadden de andere gasten uitgezwaaid en zouden de moeder met drie volwassen kinderen nog drie keer terugzien vandaag. We zijn eerst door de weiden naar IJlst gefietst. Onderweg moesten we nog onder een spoorwegviaduct nog klunen. In IJlst hebben we koffie gedronken op een terrasje, dat gelegen was aan een brug over vaarwater, waar nogal veel scheepvaartverkeer was van voornamelijk dure motorjachten. De brug was meer op dan neer. Toen we IJlst verlieten zagen we nog een paltrok houtzaagmolen, die vermoedelijk hout voor de legendarische schaatsen- en later beitelfabriek Nooitgedagt leverde. Verder ging het door het weidelandschap naar Sneek, waar we om half twaalf arriveerden. Hier hebben we wat rondgekeken en belegde broodjes gehaald die we aan de voet van de Martinikerk (die natuurlijk gesloten was) verorberd hebben met een kopje soep erbij. Het was inmiddels behoorlijk warm geworden. De reis ging vervolgens oostwaarts met de bedoeling om helemaal om het Snekermeer te fietsen. Nadat we eerst zo’n vier kilometer verkeerd gereden hebben kwamen we bij fietsknooppunt 84 waar de te volgen route geblokkeerd was door wegwerkzaamheden. Om weer op de route komen moesten we minstens vijf kilometer omrijden. Daar hadden we geen zin in en hebben de kortere hoofdroute genomen naar Sloten waar we in de buurt een overnachtigsplaats hadden geboekt. We konden daar echter pas om half zes terecht en door de kortere hoofdroute zouden we daar veel te vroeg aankomen. In Langweer hebben we wat gedronken. Waar in Friesland in het algemeen de oude huizen al klein zijn, zijn ze in Langweer popperig klein. Doorgefietst naar Sloten door een wat ander landschap met veel meer bos. Hier aangekomen werden we getroffen door de schoonheid van dit piepkleine stadje met één gracht en een paar straten…en een nog bestaand bolwerk met een kanon erop. Het bier was hier lekker. Naar het logeeradres fietsen zou een stuk terug zijn op de afgelegd route, zodat Wilma met het briljante idee kwam een adres verderop te zoeken. Het adres in St. Nicolaasga konden we nog annuleren. Zo zijn wij in Balk terechtgekomen op een adres van “Vrienden op de fiets”. Die mevrouw had net een Arnhemse schoonvader op bezoek en zij had ook nog eens in dezelfde praktijk gewerkt als Wilma. Die schoonvader had nog een foto-album van zijn familie van voor de oorlog met foto’s van zijn oma die op Karthuizerstaat 72 had gewoond. Nadat we in het dorp zijn gaan eten in één van de twee restaurants, die het dorp rijk is, hebben we dat album gezien en geconstateerd dat de wereld heel klein is. 64 km., 25 graden, onbewolkt.