8-9-2021 Van Balk naar Makkum

Het was al aardig warm toen wij om 9:15 uit Balk in zuidwestelijke richting vertrokken. Na enige tijd reden wij de bossen van Gaasterland in, althans wat er nu nog van over is na massale houtkap aan het eind van de negentiende- en het begin van de twintigste eeuw ten behoeve van de mijnbouw in Duitsland en België. De bank die hier nog staat is een gedenkteken voor de burgemeester van Gaasterland, Gaaikema geheten, die deze houtkap heeft laten stoppen. Deze bossen liggen op een stuwwal, waar soms heuvels van wel tien meter hoogte genomen moesten worden. En dan bij het IJsselmeer aangekomen is het landschap weer voorspelbaar: dijken, gras, schapen. Er was vandaag meer wind uit oostelijke richting, waardoor op sommige stukken het fietstempo terugliep. En zo kwamen we na enige tijd aan in Stavoren, waar we bij het Vrouwtje van… koffie hebben gedronken. Bij de jongeren van toen blijkt dit een magnetische plek te zijn, want het was daar zeer druk. We hebben dan ook ons tafeltje gedeeld met een stel uit Barendrecht, dat we vandaag al eerder ontmoet hadden. Je komt meestal weer dezelfde mensen tegen die dezelfde route volgen. De volgende plaats, waar wij om omstreeks 12:30 arriveerden, was Hindeloopen. Na een bezoekje aan het plaatselijke kerkje hebben wij al fietsend het stadje “gedaan”. Toen weer naar Workum gefietst en op zoek gegaan naar een bakker, die niet zo gauw te vinden was. Uiteindelijk een paar broodjes gekocht in een supermarkt met een onuitsprekelijke naam. Na de lunch is Wilma naar het Jopie Huisman museum geweest en heb ik op de fietsen gepast, gezeten in de schaduw onder een afdakje in het gezelschap van tientallen grijze of antracietkleurige e-bikes. O ja, nog één blauwe en een Ferrari-rode. Om 14:45 uur weer verder naar het noorden gefietst richting Makkum, waar we om half vier aankwamen. Deze plaatsjes lijken allemaal wat op elkaar, behalve dan dat het aanzicht van dit dorp nogal verminkt wordt door een enorme doos van misschien wel 40 meter hoog en 100 meter lang, waarin een scheepswerf van luxe jachten gevestigd is. Desondanks was het bier op het terras weer uiterst lekker tijdens zo’n warme dag. Wilma had de teleurstelling van haar leven toen bleek dat Makkums aardewerk in Makkum niet te koop is. Om vier uur meldden wij ons bij ons overnachtingsadres waar we ons lekker konden douchen en voorbereiden op een maaltijd van hoge kwaliteit. Ook dat was teleurstellend. De kwaliteit van de horeca in de meeste plaatsen valt kwantitatief en kwalitatief nogal tegen. Morgen proberen we ver te komen want vanaf vrijdag is er slechter weer voorspeld.