9-9-2021 Van Makkum naar Het Bildt

Om 8:50 uur vertrokken wij uit Balk en reden vrolijk over het fietspad achter de dijk naar het noorden. Het was al redelijk warm. Na enige tijd bereikten wij Cornwerd, vanwaar uit je per auto de afsluitdijk op kunt die hier begint, of eindigt. De dijk is wegens werkzaamheden al geruime tijd voor fietsers verboden. Op deze plaats is in de meidagen van 1940 hevig gevochten door het Nederlandse leger tegen de Duitse Wehrmacht en de dijk is pas na de capitulatie in Duitse handen gevallen. Na een uitstapje in Zwitserland zijn wij over de ge-asfalteerde buitenkant van de dijk van de Waddenzee naar Harlingen gefietst. Vlak bij de stad viel mijn oog op de toren van de Katholieke kerk en die is vrijwel identiek met de toren van de Martinuskerk in Arnhem (Steenstraat). En jawel, dezelfde architect: Alfred Tepe. Maar dit terzijde. Om half elf is het in Harlingen nog de dood in de pot. Wilma heeft bij AH een paar broodjes gescoord, terwijl ik buiten gefascineerd heb staan kijken hoe een schipper een driemaster van zeker 30 meter lang achteloos door een nauwe brugopening stuurde. Bij de “passagiersterminal” hebben we koffie gedronken en daarna de reis vervolgd in de richting van Franeker. Een prachtig doch smal fietspad door de landerijen. Hier passeerden wij de woonplaats van een bekende voetballer (zie foto). Om een uur of twaalf kwamen wij in Franeker aan. Het is een levendig stadje met een rijke uitstraling, zoals bij voorbeeld het prachtige renaissancistische stadhuis uit 1594. Ook de fraaie gotische Martinikerk aan de Breedeplaats mag er wezen. Het interieur is zoals gebruikelijk in protestante kerken wit, dat sterk contrasteert met het donkere houten gewelf. Na de AH broodjes verorberd te hebben zijn we naar de grootste trekpleister van de stad gegaan: het planetarium van Eisinga uit 1781. Het is een zeer indrukwekkende mechanische constructie van ons zonnestelsel, die nog steeds zeer nauwkeurig werkt, zoals de rondleider ons verzekerde. Omstreeks 15 uur zijn we weer op weg gegaan na het kopen van een paar kant-en-klaar maaltijden. Wij hadden telefonisch gevraagd aan de mevrouw van ons slaapadres of we daar in de buurt konden eten. 4 kilometer vonden we wel wat ver, maar er was wel een magnetron aanwezig, wat tot de aankoop van deze maaltijden heeft geleid. Ze waren erg lekker, zou later blijken. We zijn naar het noorden gereden totdat we bij de zeedijk aankwamen en vanaf daar zijn we naar het oosten gereden tot we bij een Oortjes-Hekken-achtige uitspanning aankwamen, die Zwarte Haan heet.  Hier hebben we nog lekker Texels bier gedronken en daarna naar de langste dijk van Nederland gefietst, de Oude Bildtdijk, waar we vriendelijk ontvangen werden door de gastvrouw Betty. We slapen in een voormalig paardenstalletje, leuk ingericht. Het Bildt is de grootste Nederlandse leverancier van pootaardappelen. Ook Bildtstar is een bekende aardappel. De landbouw overheerst hier de weidegronden en dat maakt dit gebied weer bijzonder. Onbewolkt, 27 graden, 54 kilometer.